Soms geeft iets je zo een motivatie vanuit je onderbuik, dat ik het wil delen.
Dit deed de film “for Sama” voor mij. Een heftig intens document over het leven in Aleppo tijdens de bombardementen.
Gemaakt voor de nog geboren te worden dochter van de filmmaakster.
Het is een film waar je, ondanks dat het pijn doet, te blijven zitten en niet je hoofd af te keren. Het is anderhalf uur, stel dat je daar zelf dagen, maanden of jaren inzit.
Het zou zo fijn zijn als mensen met elkaar gaan praten i.p.v. elkaar te bombarderen. Wat levert het op? Veel verdriet voor mensen die de speelbal worden van de haat van machthebbers.
0 Likes